เพลงประกอบ

"อาจยังไม่สาย" คลิ๊กฟังระหว่างเสพนิยาย by coHd

วันอาทิตย์ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2553

character#4 : The beard story


ตัวแสดงรอง : ลุงขวด

บุคลิก,นิสัย : ขี้บ่น,พูดจาไม่ดี โผงผาง,เป็นคนจริงใจพูดจาห้าวๆหยาบโลนบ้างบางที แต่ไม่คิดอะไร,ชอบแต่งตัวสบายๆจากการปล่อยวางทางด้านสังคม,มีความคิดที่ฉลาดหลักแหลมข้ามล้ำคู่สนทนาไปสองสามสเตปเสมอ , มีความเข้าใจโลกด้วยการแสดงออกมาในทางต่อต้านสังคม และ ระบบทุนนิยม


สิ่งที่ชื่นชอบ : ชอบการเมือง,ชอบอ่านหนังสือพิมพ์,ชอบติดตามข่าวสารบ้านเมือง,ชอบติ,ชอบทำกับข้าว,ชอบดูมวย,ชอบส่องพระ,ชอบฟังเพลงลูกกรุง ลูกทุ่งเก่า,ชอบวิพากวิจารณ์เรื่องต่างๆ,ชอบทะเลาะกับเมียบ่อยๆด้วยสไตล์ความรักที่ชัดเจน,เกลียดวัฒนธรรมต่างชาติ,อนุรักษ์นิยม,และ ชอบกินโอเลี้ยง กับ ถั่วลิสงค์


ประวัติ : ลุงขวดเคยเป็นนักวิชาการ นักปฎิวัตร นักต่อสู้เพื่อสังคม ต่อต้านทุนนิยม เกษียรตัวเองมาได้หลายปีนับถือลุงหนวดเป็นพี่น้อง เนื่องจากถูกคอที่ลุงหนวดไม่เข้าข้างใครง่ายๆเหมือนมีความเข้าใจกับการเมืองไทยอย่างลึกซึ้ง ประทับใจลุงหนวดมากที่สุดจากการเล่นหมากรุกชนะลุงหนวดสามตารวด จากชีวิตที่ไม่เคยเจอใครถูกใครยอมแพ้ง่ายๆ จึงสนิทกับลุงหนวดอย่างรวดเร็วขนาดที่ว่าลุงหนวดเองก็ไม่ทันรู้ตัว และเป็นคนบอกให้ลุงหนวดมาผ่อนบ้านอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันเนื่องจากราคาถูกที่สุดในเมือง ลุงขวดเป็นคนจมูกดีมากและชอบกลิ่นหอมที่สุด จึงทำกับข้าวได้อร่อยทุกมื้อทุกจานรู้สูตรอาหารดี และรสมือดีจากความที่จมูกโต และชืนชอบการทำอาหาร ลุงขวดมีเมียอยู่หนึ่งคนรักกันแต่ทะเลาะกันเป็นกิจวัตรจนคนแถวนั้นรู้ดี เป็นความรักที่แสดงออกด้วยความจริงใจของลุงขวด เมื่อก่อนแกหล่อหุ่นดีมีกล้ามเนื่องจากเครียดกับปัญหาบ้านเมืองสะสมจึงทำให้ผมร่วงและลงพุงอย่างที่เห็น แกถอดใจกับโลกและใช้ชีวิตไปวันๆด้วยความจริงจังเท่าเก่าแต่ว่างเก่าเดิม ด้วยความที่เป็นคนปากไม่ดีมาแต่ไหนแต่ไรแกจึงพยายามเลิกพูดไม่ดี โวยวาย ขึ้นเสียง และ ขี้โมโหด้วยวิธีต่างๆ แต่จนแล้วจนรอดก็ทำไม่ได้ จึงหาผ้ามาปิดปากไว้เพื่อทำให้เสียงเบาลง และจะได้พูดใส่อารมณ์น้อยลง ที่สำคัญแกจะได้ทำอาหารอร่อยขึ้นจากการดมกลิ่นจากจมูกแก


งานอดิเรก : นอนหลับแต่ไม่เคยทับสิทธิ์ , ใช้จมูกบ่งบอกคนได้ถึง ความสะอาด ความอร่อยได้ , อ่านหนังสือพิมพ์ , และที่ชอบทำคือเอาผมที่มีอยู่น้อยนิดมาบังหัวล้าน แกจะปัดผมด้วยหวี ไม่ก็มือจัดทรงทุกๆสิบนาที เนื่องจากติดนิสัยคนหล่อชอบเสยผมในอดีต


ความใฝ่ฝัน : อยากให้โลกอยู่อย่างไร้ทุนนิยมจะได้มองเห็นป่าชัดกว่าป้ายโฆษณา , รักเมียตัวเองด้วยวิธีที่ชาวบ้านเขาทำ , และ มีผมดกดำอีกสักครั้งหนึ่ง

3 ความคิดเห็น:

NamzZa กล่าวว่า...
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
NamzZa กล่าวว่า...

จะบอกว่าชอบเพลงประกอบเพลงนี้มากกกกกกกก
เคยพยายามสอนให้นักเรียนเล่นเพราะว่าความชอบส่วนตัว
เล่นเองก็ดีนะคะ ... แต่อยากนั่งฟังอย่างเดียวบ้าง
แต่สุดท้ายนักเรียนก็ไม่ยอมเล่น ฮ่าๆ

อ่ะ...น้ำจบเรื่องเพลงดีกว่า
ชีวิตลุงหนวด ดูๆแล้วก็เหมือนชีวิตคนกรุงที่ทำงานกันทุกๆวัน ...
แต่ที่แตกต่างก็ดูจะเป็นการตั้งคำถามของเค้าเนี่ยล่ะคะ
ร่างกายคนเราก็น่าแปลก ที่สามารถทำอะไรๆให้เป็น Routine ได้ง่ายๆ
ง่ายเพียงแค่ "ฝืน"

ฝืนที่ต้องตืนมาเตรียมตัวไปทำงานทุกๆเช้า
ฝืนที่จะรีบเข้านอนเร็วเพื่อจะเตรียมฝืนไปทำงานตอนเช้า

หลายๆคนฝืนสำเร็จ
แต่น้ำนิสัยเสีย เป็นโรค 5 mins more! :-P
โรคอะไรหน่ะเหรอคะ? โรค "ขออีกห้านาที" หน่ะสิ
โรคนี้ชอบทำให้ผิดแผน หรือ ต้องทำอะไรๆด้วยควา "ลก" บ่อยๆ

ส่วนตัวโดนใจประโยคนี้ของ แจ๊กกี้ จ่อย มากก

"ทำไมเราต้องเรียนซ้ำๆ
เครื่องแบบของการเรียนชอบตอกย้ำความรู้สึกรับผิดชอบ
ต่อสถานะลูกของผมสิ้นดี"

ทำไมเราต้องเรียนซ้ำๆ ... เห็นด้วยมากถึงมากที่สุดเลย
แต่ด้วยความที่มีสถานะ "ลูก" เราก็คงต้องทำต่อไป
จนกว่าการเรียนรู้ในสถาบันสุดท้ายสิ้นสุด
บางทีอาจจะได้คำตอบก็ได้เนอะ ^^

จริงๆคำถามที่น้ำเคยถามบ่อยๆคงจะเป็น "ทำไมเราต้องเรียนเยอะๆ"
ประถม มัธยม หน่ะพอเข้าใจบ้างว่า ... เพราะต้องการปูพื้นฐาน
ให้เรารู้ตัวเองว่าเราชอบและสนใจอะไรกันแน่
แต่ตอนที่เรียนดนตรีที่รังสิต
ก็ไม่เข้าในว่า .. จะเรียนดนตรี แล้วทำไมต้องมานั่งเรียนวิชาพื้นฐานเหมือนเดิมต่อด้วย?
และที่ไม่เข้าใจที่สุดคือ พวก พละศึกษา..การใช้ห้องสมุด!!!
เพราะ ทั้งๆที่ตอนนั้นก็รู้แล้วว่าตัวเองจะเรียนแค่ดนตรี
คำตอบที่ได้ก็แค่ "มันต้องตามหลักสูตร"
ก็เลยยิ่งไม่เข้าใจว่า ทำไม...ทำไม...ทำไม
เรียนไปก็ไม่ได้ใช้ในสายอาชีพเราอยู่ดี
น่าแปลกที่ปัญหานี้เจอแค่เมืองไทย
อาจจะโชคดีที่น้ำได้มีโอกาสมาเรียนที่นิ
ถึงได้รู้ว่า การเรียนที่นิ พอคุณเลือกจะเรียนอะไร
เค้าก็จะสอนแต่เรื่องนั้น
ไม่ต้องมาเรียน เลข 1 พละ จิตวิทยาเบื้องต้น หรือแม้แต่ การใช้ห้องสมุด!!
บางทีคำถามนี้อาจจะเป็นอีกคำถามที่ไม่ต้องการ(หรือไม่มี)คำตอบสำหรับน้ำก็ได้ ^^

เอ๊ะ!! รู้สึกเหมือนนอกเรื่องไปรึเปล่า เจอประเด็น แจ๊กกี้เข้าไปเลยยาวเลย หะหะ
ชอบมากค่ะ ... มุมมองของตัวละครแต่ละตัว น่าสนใจไปในทางของแต่ละคน
แตกต่าง...แต่ก็น่าสนใจ
การนอนหลับที่ทำไม่ได้...เกิดขึ้นกับทุกคน
เพียงแต่คนละสาเหตุ...
แต่มันก็ทำให้นอนไม่หลับกันทั้งนั้น

แหม...นอกจากความคิดจะดี
ยังวาดรูปออกมาได้อารมณ์ดีด้วยนะคะเนี่ย
สงสัยต้องใช้คำว่า "ครบสูตร" จริงๆค่ะพ่อคุณ!!

ขอบคุณสำหรับนิยายบทที่หนึ่งดีๆนะคะ
แบบนี้คุ้มค่ากับการรอเปิดกล้องเสียจริง

Namz

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

สวัสดีค่ะคุณ CoHd และ คุณลุงขวด ด้วยนะคะ พบกันอีกครั้ง ยังมีบทความดีๆให้ตามอ่านเช่นเคย..

แวะมาทักทายและรายงานตัวค่ะ..อิอิ
Cartoon

เพลงหนวดขมวดรัก

เพลงรักเพลงหนึ่ง by coHd cover ใหญ่ โมโนโทน

เพลงหนวดขมวดรัก

"ไม่มีเหตุผล" by coHd cover : บอย ตรัย

เพลงหนวดขมวดรัก

"ความรักในทัศนคติ" เนื้อร้อง,ทำนอง : by coHd cover ลุงหนวด เย้ยย(สรุป:แต่งเอง)